۱۱ مهرماه؛ سالروز آغاز بکار تلویزیون در ایران
۱۱ مهرماه؛ سالروز آغاز بکار تلویزیون در ایران
اولین ﻓﺮﺳﺘﻨﺪه ﺗﻠﻮﻳﺰﻳﻮن در اﻳﺮان ﺑﺎ ﻧﻈـﺮ ﻣﺴﺎﻋﺪ دوﻟﺖ و ﻫﻤﻜﺎرى و ﻣﺸﺎرﻛﺖ ﺷﺮﻛﺖ RCI آﻣﺮﻳﻜﺎ و ﺳﺮﻣﺎﻳﻪﮔـﺬارى ﻓـﺮدى ﺑـﻪ ﻧﺎم ﺣﺒﻴﺐ اﷲ ﺛﺎﺑﺖ ﭘﺎﺳﺎل درﺳﺎل ١٣٣٧داﻳﺮ ﺷﺪ.
اﻳﻦ ﻓﺮﺳﺘﻨﺪه ﺑﺎ ﻧـﺎم ﺗـﻠـﻮﻳـﺰﻳـﻮن اﻳﺮان درﺳﺎﻋﺖ ۵ ﺑﻌﺪ از ﻇﻬﺮ روز ﺟـﻤـﻌـﻪ ﻳﺎزدﻫﻢ ﻣﻬﺮﻣﺎه١٣٣٧ ﭘﺨﺶ ﻧﺨﺴﺘﻴﻦ ﺑﺮﻧـﺎﻣـﻪ ﺧﻮد را آﻏﺎزﻛﺮد.
ﺗﻠﻮﻳﺰﻳﻮن اﻳﺮان، در اﺑـﺘـﺪا ﻫﺮروز از ﺳﺎﻋﺖ ١٨ ﺗﺎ ٢٢ ﺑﺮﻧـﺎﻣـﻪ ﭘـﺨـﺶ ﻣﻲﻛﺮد و ﺑﻪ ﺻﻮرت ﻳـﻚ ﺑـﺨـﺶ ﻛـﺎﻣـﻼً ﺧﺼﻮﺻﻲ اداره ﻣﻲ ﺷﺪ و ﻣﺘﻜﻲ ﺑﻪ درآﻣﺪ ﺧﻮد از آﮔﻬﻲ ﻫﺎى ﺗﺒﻠﻴﻐﺎﺗﻲ ﺑﻮد.
ﭘﺲ از ٣ ﺳـﺎل، ﻳﻌﻨﻲ در ﺳﺎل ١٣۴٠ ﻓﺮﺳﺘﻨـﺪه دﻳـﮕـﺮى در آبادان و ﻳﻚ ﻓﺮﺳﺘﻨﺪه ﺗﻘـﻮﻳـﺘـﻲ در اﻫـﻮازﺗﺄﺳﻴﺲ ﺷﺪ.
در ﺳﺎل ١٣۴٢ﺗـﻠـﻮﻳـﺰﻳـﻮن اﻳﺮان از ﺷﺮﻛﺖ ﺧﺼﻮﺻﻲ ﺑـﻪ ﺷـﺮﻛـﺖ ﺳﻬﺎﻣﻲ ﺗﺒﺪﻳﻞ ﺷﺪ و ﺑﺎ ﻧﺎم ﺗﻠﻮﻳﺰﻳﻮن اﻳﺮان ﺑﻪ ﻓﻌﺎﻟﻴﺖ اداﻣﻪ داد.
ازاواﺳﻂ ﺳﺎل١٣۴٢ ﺗﺤﺖ ﺗﺄﺛﻴﺮﺷﺮاﻳﻂ ﺟـﺪﻳـﺪ، ﭘﺲ از ﻗﻴـﺎم ١۵ ﺧـﺮداد ۴٢، دوﻟـﺖ ﺑـﺮ ﺑﺮﻧﺎﻣﻪﻫﺎى ﺗﺒﻠﻴﻐﺎﺗﻲ و ﺗـﻮﺳـﻌـﺔ اﻣـﻜـﺎﻧـﺎت ارﺗﺒﺎﻃﻲ ﻣﺘﻤﺮﻛﺰ ﺷﺪ.
از اﻳﻦ روى در اواﺧـﺮ ﻫﻤﺎن ﺳﺎل وزارت اﻃﻼﻋﺎت ﺗﺄﺳﻴﺲ ﺷﺪ و ﺑﻪ دﻧﺒﺎل آن اﻗﺪام ﺑﻪ اﻳﺠﺎد ﺗﻠﻮﻳﺰﻳﻮن دوﻟﺘﻲ ﻛـﻪ ؛در آﻏﺎز ﺳﺎزﻣﺎن ﺗﻠﻮﻳﺰﻳـﻮن ﻣـﻠـﻲ اﻳـﺮان ﻧﺎﻣﻴﺪه ﻣﻲ ﺷﺪ؛ ﻣﺒﺎدرت ورزﻳﺪ.
ﺑﻪ اﻳﻦ ﺗﺮﺗﻴﺐ، در راﺳﺘﺎى ﺗﺄﺳﻴﺲ ﻳﻚ ﻣﺆﺳﺴﻪ ﺗﻠﻮﻳﺰﻳﻮﻧـﻲ، ﺑﻪ درﺧﻮاﺳﺖ دوﻟﺖ در ﺳﺎل ١٣۴٣ ﻳﻚ ﮔﺮوه ﻓﺮاﻧﺴﻮى از ﺟﺎﻧﺐ ﺳﺎزﻣﺎن ﺑﺮﻧﺎﻣﻪ و ﺑـﻮدﺟـﻪ، ﻣﺄﻣﻮر ﺑﺮرﺳﻲ و ﻣﻄﺎﻟﻌﻪ در ﺧﺼﻮص راه اﻧﺪازى ﺗﻠﻮﻳﺰﻳﻮن ﻣﻠﻲ اﻳﺮان ﺷﺪﻧﺪ.
ﻃﺮح ﻣﻮﻗﺖ ﻧﺼﺐ و راه اﻧﺪازى، در ٨ اردﻳﺒـﻬـﺸـﺖ ١٣۴۵ ﺑـﻪ ﺗﺼﻮﻳﺐ رﺳﻴﺪ ﻛﻪ ﭘﺲ از آن
در ﻣﺪت ﭼـﻬـﺎر ﻣﺎه ﺑﻨﺎى ﻛﻮﭼﻜﻲ ﺳﺎﺧﺘﻪ ﺷﺪ و ﺑﺎ اﻣﻜﺎﻧـﺎﺗـﻲ ﺳﺎده، ﭘﺨﺶ ﺑﺮﻧﺎﻣﻪ ﻫﺎى آزﻣﺎﻳﺸﻲ در ﺳﺎل ١٣۴۵ آﻏﺎز ﺷﺪ.
ﺑﺎ اﻳﻦ ﺗﺮﺗﻴﺐ ﺑـﺎ راه اﻧـﺪازى ﺗﻠﻮﻳﺰﻳﻮن ﻣﻠﻲ اﻳﺮان اوﻟﻴﻦ ﺑﺮﻧﺎﻣﻪ اﻳﻦ اﻳﺴﺘﮕﺎه ﺟﺪﻳﺪ، ﻣﺮاﺳﻢ ﭼﻬﺎرم آﺑﺎﻧﻤﺎه ﺳﺎل ١٣۴۵ ﺑﻮد ﻛﻪ ﺑﻪ ﺻﻮرت آزﻣﺎﻳﺸﻲ ﭘﺨﺶ ﺷﺪ.
در ٢٩ اﺳﻔﻨﺪ ﻫﻤﺎن ﺳﺎل ﭘـﺨـﺶ ﺑﺮﻧﺎﻣﻪﻫﺎى رﺳﻤﻲ ﺗﻠﻮﻳﺰﻳﻮن ﻣﻠﻲ اﻳـﺮان ﺑـﻪ ﺻﻮرت ٣ ﺳﺎﻋﺖ در روز و ﻫﻔﺘﻪاى ٢١ ﺳﺎﻋـﺖ ﺑﻪ وﺳﻴﻠﺔ دو ﻓﺮﺳﺘﻨﺪه در ﺗﻬﺮان آﻏﺎز ﺷـﺪ.
در اﻳﻦ ﻫﻨﮕﺎم ﻣﺠﻤﻮع ﻗﺪرت دو ﻓـﺮﺳـﺘـﻨـﺪه ﺗﻠﻮﻳﺰﻳﻮﻧﻲ ﺗﻬﺮان ٢١ ﻛﻴﻠﻮ وات ﺑﻮد و ﻣﺠﻤـﻮع ﭘﻮﺷﺶ ﺟﻤﻌﻴﺘﻲ اﻳﻦ ﻓﺮﺳـﺘـﻨـﺪه، ﺣـﺪود دو ﻣﻴﻠﻴﻮن و ﭘﺎﻧﺼﺪ ﻫﺰار ﻧﻔﺮ ﺑﺮآورد ﺷﺪه اﺳﺖ.
ﻃﺒﻖ ﻗﺎﻧﻮن ﺗﺄﺳﻴﺲ رﺳﻤﻲ ﺗﻠﻮﻳﺰﻳـﻮن ﻣـﻠـﻲ اﻳﺮان، ﻣﺼﻮب ۶ ﺗﻴﺮ ﻣﺎه ١٣۴۶ اﻳﻦ ﺳﺎزﻣـﺎن واﺑﺴﺘﻪ ﺑـﻪ وزارت اﻃـﻼﻋـﺎت و داراى ﺷﺨﺼﻴﺖ ﺣﻘﻮﻗﻲ و اﺳﺘﻘﻼل ﻣﺎﻟﻲ ﺑﻮد و ﻃﺒـﻖ اﺻﻮل ﺑﺎزرﮔﺎﻧﻲ اداره ﻣﻲ ﺷﺪ.
اﻣﻜﺎﻧﺎت ﻓـﻨـﻲ ﺗﻠﻮﻳﺰﻳﻮن درآن زﻣﺎن ﻣﺤﺪود ﺑﻪ ﻳﻚ اﺳﺘﻮدﻳـﻮ، ﺳﻪ دورﺑﻴﻨﻪ و دو دﺳﺘﮕﺎه ﺿﺒﻂ ﻣﻐﻨﺎﻃﻴﺴﻲ ﺑﻮد.
درﺳﺎل١٣۴۶ﺗﻠﻮﻳﺰﻳﻮن آﻣﻮزﺷﻲ ﺑﺮاى ﻛﻤﻚ ﺑﻪ دوره دﺑﻴﺮﺳﺘﺎن ﺗـﻮﺳـﻂ وزارت آﻣـﻮزش و ﭘﺮورش ﺗﺄﺳﻴﺲ ﺷﺪ.
اﻳﻦ وزارﺗﺨﺎﻧﻪ ﺑﺎ ﻛـﻤـﻚ ﻓﺮﺳﺘﻨﺪهاى ﻛﻢ ﻗﺪرت واﻗﻊ درﻣﻴﺪان ﺑﻬﺎرﺳـﺘـﺎن ﭘﺨﺶ ﭼﻨﺪ ﺑﺮﻧﺎﻣﻪ آﻣﻮزﺷﻲ را در ﺗﻬﺮان آﻏــﺎز ﻛﺮد.
ﻛﺎرﺷﻨﺎﺳﺎن و ﻣﻌﻠﻤﺎن، ﻣﺠﺮى ﺑﺮﻧﺎﻣﻪﻫـﺎى اﻳﻦ ﺷﺒﻜﻪ ﺑﻮدﻧﺪ ﻛﻪ از ﻣﻴﺎن ﻣﻌﻠﻤﺎن ﺑﺎ ﺗﺠﺮﺑﻪ و ﺑﺎ ﺳﺎﺑﻘﻪ اﻧﺘﺨﺎب ﻣﻲ ﺷﺪﻧﺪ.
ﺗﻬﻴﻪ ﺑﺮﻧﺎﻣﻪ ﻫـﺎ ﺑـﻪ روش ﺳﻨﺘﻲ و ﺑﺪون ﻛﺎرﺑﺮد ﻓﻦآورى آﻣـﻮزﺷـﻲ اﻧﺠﺎم و ﺑﻴﺸﺘﺮ ﺑﺮﻧﺎﻣﻪﻫﺎ ﺑﻪ روش ﮔﭻ و ﺗـﺨـﺘـﻪ اراﺋﻪ ﻣﻲ ﺷﺪ
ﻣﺪﺗﻲ ﭘﺲ از ﺗﺄﺳﻴﺲ ﺗﻠـﻮﻳـﺰﻳـﻮن ﻣﻠﻲ اﻳﺮان در١٧ ﻣﺮداد ١٣۴٧ ﻧﺨﺴﺘﻴﻦ ﻣـﺮﻛـﺰ ﺷﻬﺮﺳﺘﺎﻧﻲ آن دررﺿﺎﻳﻴﻪ(اروﻣﻴﻪ)ﮔﺸﺎﻳﺶ ﻳﺎﻓﺖ
ﭼﻨﺪ ﻣﺎه ﺑﻌﺪ (۴ آﺑﺎن ) ﻣﺮﻛﺰ ﺗﻠﻮﻳﺰﻳﻮن ﺑﻨﺪرﻋﺒﺎس و ﺑﻪ دﻧﺒﺎل آن ﻣﺮاﻛﺰ ﺗﻠﻮﻳﺰﻳﻮﻧﻲ اﺻﻔﻬﺎن و ﻓﺎرس( ۴ آﺑﺎن ١٣۴٨) راه اﻧﺪازى ﺷﺪﻧﺪ.
در ﺳﺎل ١٣۴٨ ﺷﺮﻛﺖ ﺳﻬﺎﻣﻲ ﺗﻠﻮﻳﺰﻳﻮن اﻳﺮان رﺳﻤﺎً ﻣﻨﺤﻞ و ﺗﺄﺳﻴﺴﺎت آن ﺑﻪ ﺳﺎزﻣﺎن ﺗﻠﻮﻳﺰﻳﻮن ﻣﻠﻲ اﻳـﺮان واﮔﺬار ﺷﺪ.
ﺑﺎ ﭘﻴﻮﺳﺘﻦ ﺗﻠﻮﻳﺰﻳﻮن اﻳﺮان ﺑﻪ ﺳﺎزﻣﺎن ﺗﻠﻮﻳﺰﻳﻮن ﻣﻠﻲ اﻳﺮان، در ﺧﺮداد ﻣﺎه ١٣۴٩ ﭘﺨﺶ دو ﺑﺮﻧﺎﻣﻪ ﺗﻠﻮﻳﺰﻳﻮﻧﻲ از دوﻛﺎﻧﺎل ﻣﺨﺘﻠﻒ اداﻣـﻪ ﻳﺎﻓﺖ.
ﺑﺮﻧﺎﻣﻪﻫﺎى ﺟﺎرى ﺗﻠﻮﻳﺰﻳﻮن ﻣﻠـﻲ اﻳـﺮان، ﺑﺮﻧﺎﻣﻪ اول ﻧﺎم ﮔﺮﻓﺖ و ﺑﺮﻧﺎﻣﻪ ﻫـﺎﻳـﻲ ﻛـﻪ از ﻓﺮﺳﺘﻨﺪه ﺗﻠﻮﻳﺰﻳﻮن اﻳﺮان (ﺗﻠﻮﻳﺰﻳﻮن ﺛﺎﺑﺖ ﭘﺎﺳـﺎل ) ﭘﺨﺶ ﻣﻲﺷﺪ ﺑﻪ ﺑﺮﻧﺎﻣﺔ دوم ﻣﻌﺮوف ﺷﺪ.
ﺑﺮﻧﺎﻣـﺔ دوم ﻛﻪ ﺑ ﺮد ﻛﻤﺘﺮى داﺷﺖ، ﺑﻨﺎ ﺑـﺮ ﺗﺼـﻤـﻴـﻢ ﮔﺮداﻧﻨﺪﮔﺎن ﺳﺎزﻣﺎن، ﺑﺎﻛﻴﻔﻴﺘﻲ ﺑﺎﻻﺗﺮ و ﻣﺤﺘﻮاﻳﻲ ﻓﺮﻫﻨﮕﻲ و ﺟﺪىﺗﺮ ﺑﻪ ﺻﻮرت ﻣﺠﻤﻮﻋﻪاى ﺑـﺮاى رﺿﺎﻳﺖ ﺧﺎﻃﺮ اﻗﺸـﺎرى ﭼـﻮن داﻧﺸـﺠـﻮﻳـﺎن، ﻫﻨﺮﻣﻨﺪان، ﻫﻨﺮدوﺳﺘﺎن و ﺑﺮﮔﺰﻳﺪﮔﺎن داﻧـﺶ و ﻓﺮﻫﻨﮓ اﻳﺮان ﺑﻪ ﻧﻤﺎﻳﺶ درآﻣﺪ.
ﺑـﺮﻧـﺎﻣـﻪ دوم ﺗﻠﻮﻳﺰﻳﻮن ﻫﺮروز از ﺳﺎﻋﺖ ۱۹:۳۰ﺷـﺮوع و ﺗـﺎ ﺳﺎﻋﺖ ۲۲:۳۰ اداﻣﻪ داﺷﺖ.
دراﻳﻦ ﻓﺎﺻﻠﻪ زﻣﺎﻧـﻲ ﻣﺮاﻛﺰ ﺗﻠﻮﻳﺰﻳﻮﻧﻲ دﻳﮕﺮى دراﺳﺘﺎنﻫﺎى ﮔﻴﻼن و ﻣﺎزﻧﺪران ( اردﻳﺒﻬﺸﺖ ١٣۴٩ )، ﻛﺮﻣﺎن و ﻛﺮﻣﺎﻧﺸـﺎه (آﺑﺎن ١٣۴٩)، ﺗﺒﺮﻳﺰ (ﻓـﺮوردﻳـﻦ ١٣۵٠) ، زاﻫـﺪان، ﻣﺸﻬﺪ و ﻣﻬـﺎﺑـﺎد(ﻣـﻬـﺮ ١٣۵٠) و ﺳـﺎرى (١٣۵۴) ﮔﺸﺎﻳﺶ ﻳﺎﻓﺖ. ﺑﻪ ﻣﻨـﻈـﻮر ﻫـﻤـﺎﻫـﻨـﮕـﻲ در روشﻫﺎى اﺟﺮاﻳﻲ دو رﺳﺎﻧﻪ رادﻳﻮ و ﺗﻠﻮﻳـﺰﻳـﻮن، ﭼﻨﺪى ﭘﺲ از ﺗﺸﻜﻴﻞ ﺳﺎزﻣﺎن ﺗﻠﻮﻳﺰﻳﻮن ﻣﻠـﻲ اﻳﺮان ﻣﻘﺪﻣﺎت ادﻏﺎم آن دو ﻓﺮاﻫﻢ ﺷﺪ و اداره اﻣﻮر رادﻳﻮ و ﺗﻠﻮﻳﺰﻳﻮن ﺑﻪ ﺳﺎزﻣﺎن واﺣﺪى ﺑﻪ ﻧـﺎم ﺳﺎزﻣﺎن رادﻳﻮ و ﺗﻠﻮﻳﺰﻳﻮن ﻣﻠﻲ اﻳﺮان واﮔـﺬار ﺷﺪ.
۱۱ مهرماه؛ سالروز آغاز بکار تلویزیون در ایران
درﻗﺎﻧﻮن ﺗﺸﻜﻴﻞ ﺳﺎزﻣﺎن رادﻳﻮ و ﺗﻠﻮﻳﺰﻳﻮن ﻣﻠﻲ اﻳـﺮان ﻛـﻪ دردوم ﺗﻴﺮﻣﺎه ١٣۵٠ﺑﻪ ﺗﺼﻮﻳﺐ ﻣﺠﻠﺲ رﺳﻴﺪ
ﭼﮕﻮﻧﮕﻲ اﻳﺠـﺎد اﻳﻦ ﺳﺎزﻣﺎن و ﻫـﺪف ﻫـﺎ و ﻣﺄﻣﻮرﻳﺖﻫﺎى آن ﺗﻌﻴﻴﻦ ﺷﺪﻧﺪ.
ﻧﺨﺴـﺘـﻴـﻦ ﮔـﺎم در»ﻃﺮاﺣـﻲ ﺗﺸـﻜـﻴـﻼت و ﻧﻤﻮدار ﺳﺎزﻣﺎﻧﻲ ﺳـﺎزﻣـﺎن« ﭘﺲ از ﮔﺬﺷﺖ١٣ﺳﺎل ازﻋﻤـﺮ ﺗﻠﻮﻳﺰﻳﻮن ﺧﺼﻮﺻﻲ و ۵ ﺳﺎل ازﺷﺮوع ﺑﻪ ﻛﺎر ﺗﻠﻮﻳﺰﻳﻮن ﻣﻠﻲ، ﺑﺎ ﺑﻬﺮهﮔـﻴـﺮى ازﻣﺸﺎوره ﺳﺎزﻣﺎن ﻣﺪﻳﺮﻳﺖ ﺻﻨﻌﺘﻲ ﺑـﺮداﺷـﺘـﻪ ﺷﺪ.
دراﻳﻦ ﺳﺎل ﺑﺮاى ﻧﺨﺴﺘﻴﻦ ﺑﺎراﺻﻄﻼح »ﺷﺒﻜﻪ رادﻳﻮ و ﺗﻠﻮﻳﺰﻳﻮن« ﺑﺮاى ﻣﺠﻤﻮﻋﻪ واﺣﺪﻫـﺎى ﻣﺴﺘﻘﻞ ﺷﻬﺮﺳﺘﺎﻧﻲ واﻣﻮر ﺑﺮﻧﺎﻣﻪﻫﺎى ﺳﺮاﺳﺮى ﻣﻮرد اﺳﺘﻔﺎده ﻗﺮار ﮔﺮﻓﺖ.
در ﺳﺎل ١٣۵٠، ﻳﻚ ﻛﺎﻧﺎل ﺗﻠﻮﻳﺰﻳﻮﻧﻲ ﺑﻪ ﻧﺎم »ﺗﻠﻮﻳﺰﻳﻮن آﻣﺮﻳﻜﺎ« ؛ ﻛﻪ ﺗﻮﺳﻂ ﻣﺘﺨﺼﺼﺎن آﻣﺮﻳﻜﺎﻳﻲ اداره ﻣﻲ ﺷﺪ؛ ﺑﺮاى آﻣﺮﻳـﻜـﺎﻳـﻴـﺎن ﻣﻘﻴﻢ ﺗﻬﺮان و اﺗﺒﺎع ﺳﺎﻳﺮ ﻛﺸﻮرﻫﺎى ﻣـﻘـﻴـﻢ اﻳﺮان؛ﺑﻪ ﭘﺨﺶ ﺑﺮﻧﺎﻣﻪ ﺑﻪ زﺑﺎن اﻧـﮕـﻠـﻴـﺴـﻲ ﭘﺮداﺧﺖ.
ﺑﺮﻧﺎﻣﻪﻫﺎى اﻳﻦ ﻛﺎﻧﺎل ﺷﺎﻣﻞ اﺧﺒـﺎر، ﻣﻮﺳﻴﻘﻲ ﻏﺮﺑﻲ، ﺷﻮ و ﻧﻤﺎﻳﺶﻫﺎى ﺗﻠﻮﻳﺰﻳﻮﻧـﻲ، ﻓﻴﻠﻢ ﺳﻴﻨﻤﺎﻳﻲ، ﺑﺮﻧﺎﻣﻪﻫﺎى ﻛﻮدﻛﺎن و ﺑـﺎﻧـﻮان ﺧﺎﻧﻪدار ﺑﻮد.
در آﻏﺎزدﻫﻪ ۵٠، ﻫـﻤـﺰﻣـﺎن ﺑـﺎ اﻓﺰاﻳﺶ ﺟﻤﻌﻴﺖ ﻣﺸﺎوران و ﻣـﺘـﺨـﺼـﺼـﺎن ﺧﺎرﺟﻲ دراﻳﺮان و از ﺳﻮى دﻳﮕـﺮ، ﺑـﺮﻃـﺒـﻖ ﻗﺎﻧﻮن (ﻣﺼﻮب ﻣﺠﻠﺲ ﺷﻮراى ﻣﻠﻲ )ﻛﻪ ﻫﺮ ﮔﻮﻧـﻪ ارﺗﺒﺎط ﺗﻠﻮﻳﺰﻳﻮﻧﻲ و رادﻳـﻮﻳـﻲ دراﻳـﺮان را درﺣﻴﻄﻪ ﻧﻈﺎرت و اﺧﺘﻴﺎر ﺳـﺎزﻣـﺎن رادﻳـﻮ و ﺗﻠﻮﻳﺰﻳﻮن ﻣﻠﻲ اﻳﺮان ﻗﺮار داده ﺑﻮد.
ﻫﺪف ﻋﻤﺪه اﻳـﻦ ﻛـﺎﻧـﺎل ﻓـﺮاﻫـﻢ آوردن زﻣﻴﻨﻪﻫﺎى ﺳﺮﮔﺮﻣﻲ ﺑﺮاى ﺧﺎرﺟﻴﺎن ﻣـﻘـﻴـﻢ اﻳﺮان ﺑﻮد.
ﺗﺄﺳﻴﺲ ﻣﺮﻛﺰ آﻣﻮزش و ﻣﺪرﺳﺔ ﻋﺎﻟﻲ ﺗﻠﻮﻳﺰﻳـﻮن و ﺳﻴﻤﺎ از ﮔﺎمﻫﺎى ﻣﺜﺒﺘـﻲ ﺑـﻮد ﻛـﻪ در راه ﺟﻮاﺑﮕﻮﻳﻲ ﺑﻪ اﻳﻦ ﻛﻤﺒﻮدﻫﺎ ﺑﺮداﺷﺘﻪ ﺷﺪ.
ﺗﺸﻜﻴﻞ ﮔﺮوهﻫﺎى ﻣﺨﺘﻠﻒ و ﺑﻪ راه اﻧـﺪاﺧـﺘـﻦ ﻛﻨﺴﺮتﻫﺎى ﻣﺘﻌﺪد، ارﻛﺴﺘﺮ ﻣﺠﻠﺴﻲ، ﺑﺮﻧﺎﻣﻪﻫﺎى ﻣﻮﺳﻴﻘﻲ اﻳﺮاﻧﻲ، ﺗﺌﺎﺗﺮﻫﺎى ﻛﺎرﮔﺎه ﻧﻤﺎﻳﺶ و ﺗﺌﺎﺗﺮ ﺷﻬﺮ، در ﻛﻨﺎر ﻛﺎرﻧﺎﻣﺔ ده ﺳﺎﻟﻪ ﺟﺸﻦ ﻫﻨﺮ و آﻧﭽﻪ در ﺟﺸﻨﻮارهﻫﺎى ﺗﻮس اراﺋﻪ ﺷﺪه، ﻣﺠﻤﻮﻋـﻪ اى اﺳﺖ از ﻛﺎرﻫﺎى ﻓﺮﻫﻨﮕﻲ و ﻫﻨﺮى ﺳﺎزﻣﺎن ﻛﻪ در ﻛﺎر ﻓﻌﺎﻟﻴﺖ اﺻﻠﻲ ﺑﺮﻧﺎﻣـﻪ ﺳـﺎزى ﺑـﺮاى ﺗﻠﻮﻳﺰﻳﻮن دﻧﺒﺎل ﺷﺪه اﺳﺖ.
ﭘﺨﺶ ﻣﺴﺘﻘﻴﻢ ﺳﻔﺮ اﻧﺴﺎن ﺑﻪ ﻛﺮه ﻣﺎه، ﻣـﺮاﺳـﻢ ﺗﺎﺟﮕﺬارى، ﺑﺎزىﻫﺎى آﺳﻴﺎﺋﻲ ودﻳـﮕـﺮ ﺣـﻮادث ﺟﻬﺎﻧﻲ از ﺟﻤﻠﻪ ﻓﻌﺎﻟﻴﺖﻫﺎى ﺗﻠﻮﻳﺰﻳﻮن ﻣـﻠـﻲ در ﻛﺎر اﻧﺘﻘﺎل ﺧﺒﺮ و ﮔﺰارش اﻳﻦ دوره ﺑﻮد. ﺧﺒﺮﺗﻠﻮﻳﺰﻳﻮن ﻧﻴﺰ ﻧﻤﻲ ﺗﻮاﻧﺴﺖ ﻣـﺤـﺪود ﺑـﻪ ﺧﺒﺮﮔﺰارى وﺑﺎزﮔﻮﺋﻲ وﻗﺎﻳﻊ ﺑﺎﺷﺪ، ﺑـﻲ آﻧـﻜـﻪ ﺗﻌﺒﻴﺮ و ﺗﻔﺴﻴﺮ اﻳﻦ وﻗﺎﻳﻊ و ﻧﻘﺶ ﻫﺮﺣﺎدﺛﻪ در ﺣﻴﺎت ﻣﻠﺖ ﻳﺎ ﻣﻠﻠﻲ ﺑﻪ دﻗﺖ ﺑﺮرﺳﻲ ﺷﻮد. ﺗﺎ ﺳﺎل١٣۵۴ﺑﺮﻧﺎﻣﻪﻫﺎى ﺗـﻠـﻮﻳـﺰﻳـﻮن ﺻﻮرت ﺳﻴﺎه وﺳﻔﻴﺪ ﭘﺨﺶ ﻣﻲﺷـﺪ.
۱۱ مهرماه؛ سالروز آغاز بکار تلویزیون در ایران
ازﺟﺸـﻦ ﻣﻬﺮﮔﺎن ﺳﺎل ١٣۵۴ ﺑﺮﻧﺎﻣﻪﻫﺎى ﺗـﻠـﻮﻳـﺰﻳـﻮن آﻣﻮزﺷﻲ ﺑﻪ ﺻﻮرت رﻧﮕﻲ ﭘﺨﺶ ﺷﺪ و از ﻣﻬﺮﻣﺎه ١٣۵۵ ﻧﻴﺰ ﺷﺒﻜﻪ دوم به پخش برنامه های رنگی پرداخت.
ﺗﺎ ﭘـﺎﻳـﺎن ﺳـﺎل ١٣۵۶ﭘﺨﺶ رﻧﮕﻲ، ﺗﻤﺎم ﺗﻮﻟﻴﺪ ﺗﻠﻮﻳـﺰﻳـﻮن را در ﺑﺮ ﮔﺮﻓﺖ. در اﻳـﻦ زﻣـﺎن ﮔـﺮوه ﻫـﺎى ﺑﺮﻧﺎﻣﻪﺳﺎز ﺗﻠﻮﻳﺰﻳﻮن ﺑﺎ ﻋﻨﻮان ﻓـﺮﻫـﻨـﮕـﻲ واﺟﺘﻤﺎﻋﻲ، داﻧﺶ و ﻫﻨﺮ، ﺗﺌﺄﺗـﺮ و ﺳـﺮﻳـﺎل، ﺗﺮﺑﻴﺘﻲ و ﺧﺎﻧﻮاده ﺷﻜﻞ ﮔﺮﻓﺘﻨﺪ.
ﭘﺲ از ﭼﻨﺪى ﺑﻪ دﻟﻴﻞ اﻓﺰاﻳﺶ ﺣﺠﻢ اﻋﺘﺒﺎرات ﺳﺎزﻣﺎن و ﮔﺴﺘﺮش ﻓﻨﻲ و ﺗﻜﻨﻮﻟـﻮژﻳـﻜـﻲ و اﻧﺘﻈﺎرات دوﻟﺖ وﻗﺖ، ﺗﺠﺪﻳﺪ ﻧﻈﺮ در اﻫـﺪاف، ﻣﺄﻣﻮرﻳﺖﻫﺎ و ﻧﺤﻮه اداره ﺳﺎزﻣﺎن ﻻزم ﺑـﻪ ﻧﻈﺮ ﻣﻲرﺳﻴﺪ، ﻟﺬا ﺑﺎ ﺗﻮﺟﻪ ﺑﻪ ﺗﺠﺮﺑﻴﺎت ﻛﺴـﺐ اداﻣﻪ داﺷﺖ.
ﻟﻴﻜﻦ ﺑﻪ دﻟﻴﻞ ﻋـﻤـﺮ ﻛـﻮﺗـﺎه ﺟﺪﻳﺪى ﺑﺎ ﻛﻤﻚ ﻣـﺆﺳـﺴـﻪ آﻣـﺮﻳـﻜـﺎﻳـﻲ ADl Arthur D.Littie در ﻣﻬﺮ ﻣﺎه ١٣۵۴، ﺑﺮ اﺳﺎس اﻳﺠﺎد ﺷﺒﻜﻪﻫﺎى ﻣﺴﺘﻘﻞ ﺗﺪوﻳﻦ ﺷﺪ.
در ﻃﺮح ﺟﺪﻳﺪ ﻣﻨﻈﻮر از ﺷﺒﻜﻪ، ﻣـﺠـﻤـﻮﻋـﻪ ﺑﺮﻧﺎﻣﻪﻫﺎى رادﻳﻮ، ﺗﻠﻮﻳﺰﻳﻮﻧﻲ وﺧﺒﺮى ﺑﻮد ﻛـﻪ از اﻣﻜﺎﻧﺎت ﺗﻮﻟﻴﺪى- ﻓﻨﻲ و ادارى و ﻣـﺎﻟـﻲ ﻣﺴﺘﻘﻠﻲ ﺑﺮﺧﻮردار ﺑﻮدﻧﺪ و ﺑﺮاى ﭘﻴﺸﺒﺮد اﻫﺪاف ﻣﻠﻲ، ﻓﺮﻫﻨﮕﻲ و ﺳﻴﺎﺳﻲ ﺗﻌﺮﻳﻒ ﻣﻲﺷﺪﻧﺪ. اﻳﻦ
ﻃﺮح ﻛﻪ ﺑﻪ اﻳﺠﺎد ﺷﺒﻜﻪﻫﺎى ﻣﺴﺘﻘﻞ ﺗﻜﻴـﻪ داﺷﺖ، دو رﺳﺎﻧﻪ رادﻳﻮ و ﺗﻠﻮﻳﺰﻳﻮن را ﺗـﺤـﺖ ﺳﺮﭘﺮﺳﺘﻲ ﻳﻚ ﻣﺪﻳﺮﻳﺖ ﻗﺮار داد.
ﺳﺎﺧﺘﺎر ﭘﻴﺸﻨﻬﺎدى ﺳﺎزﻣﺎن در ﺳـﺎل ١٣۵۴ ﺑﻪ ﺗﻤﺮﻛﺰزداﻳﻲ ﺗﻤﺎﻳﻞ ﻳﺎﻓﺖ. ﻃﻲ ﺳـﺎل ﻫـﺎى ١٣۵۵ و١٣۵۶(ﭘﺲ ازﺗﺼﻮﻳﺐ ﺳﺎﺧﺘﺎر ﻛﻠﻲ و ﺗﻌﻴﻴﻦ ﺷﻴﻮهﻫﺎى اﻧﺘﻘﺎل از وﺿﻊ ﻗﺒﻞ )، ﻣﺴﺌﻮﻻن ﺳﺎزﻣـﺎن ﻫﻤﺰﻣﺎن ﺑﺎ ﭘﻴﺎده ﻛﺮدن ﻃﺮح ﻣـﺬﻛـﻮر، ﺑـﻪ ﻃﺮاﺣﻲ زﻳﺮ ﻧﻈﺎمﻫﺎى ادارى، ﻣﺎﻟﻲ، ﺑﺮﻧﺎﻣﻪ اى، ﺣﻘﻮق و دﺳﺘﻤﺰد و ﻣﺸﺎﺑﻪ آن ﭘـﺮداﺧـﺘـﻨـﺪ و
ﺑﺮاى ﺷﺒﻜﻪﻫﺎى اول و دوم رادﻳـﻮ و ﺗﻠﻮﻳﺰﻳﻮن ﺑﻪ اﺿﺎﻓﻪ رادﻳـﻮ و ﺗـﻠـﻮﻳـﺰﻳـﻮن ﺑﻴﻦاﻟﻤﻠﻠﻲ ﻧﻈﺎم ﻫﺎﻳﻲ ﺗﺪوﻳﻦ ﺷﺪ.
ﺑـﺎ ﺗـﻌـﻄـﻴـﻞ ﺷـﺪن ﺑﺮﻧﺎﻣﻪﻫﺎى رادﻳﻮ و ﺗﻠﻮﻳﺰﻳﻮن آﻣﺮﻳﻜﺎ در ﭼـﻬـﺎرم آﺑﺎن ﻣﺎه ١٣۵۵ ( وارث ﺗﺄﺳﻴﺴﺎت آﻣﺮﻳﻜﺎﻳﻲ ) ﺑـﺮاى
ﭘﺨﺶ ﺑﺮﻧﺎﻣﻪ ﺑﺮاى ﺧﺎرﺟﻴﺎن ﻣﻘﻴﻢ اﻳﺮان اﻳﺠـﺎد ﺷﺪ.
ﺗﻠﻮﻳﺰﻳﻮن ﺑﻴﻦاﻟﻤﻠﻠﻲ ، روزاﻧـﻪ١٠ ﺳـﺎﻋـﺖ ﺑﺮﻧﺎﻣﻪ ﭘﺨﺶ ﻣﻲﻛﺮد ﻛﻪ ﺑﺨﺶ اﺻـﻠـﻲ اﻳـﻦ ﺑﺮﻧﺎﻣﻪﻫﺎ ﺑﻪ زﺑﺎن اﻧﮕﻠﻴﺴﻲ و در اﺛﻨﺎى آﻧﻬﺎ اﺧﺒـﺎر زﺑﺎن ﻫـﺎى آﻟـﻤـﺎﻧـﻲ و ﻓﺮاﻧﺴﻮى ﭘﺨﺶ ﻣﻲﺷﺪ. اﻳﻦ ﺑﺮﻧﺎﻣﻪﻫﺎ در ﺳﺎﻋﺖ ۱۴:۳۰ ﻫﺮ روز ﺷﺮوع و ﺗﺎ ﺳﺎﻋﺖ ٢۴ اداﻣـﻪﭘﺨﺶ ﻣﻲﺷﺪ.
۱۱ مهرماه؛ سالروز آغاز بکار تلویزیون در ایران
ﺷﺒﻜﻪﻫﺎى ﺳﺎزﻣﺎن در ﺗﺸﻜـﻴـﻼتﺟﺪﻳﺪ ﺳﺎل ١٣۵۶ ﺑﻪ ﺷﺮح زﻳﺮ ﺑﻮدﻧﺪ:
● ﺷﺒﻜﻪ اول رادﻳﻮ و ﺗﻠﻮﻳﺰﻳﻮن
● ﺷﺒﻜﻪ دوم رادﻳﻮ و ﺗﻠﻮﻳﺰﻳﻮن
ﺷﺒﻜﻪ رادﻳﻮ -ﺗﻠﻮﻳﺰﻳﻮن آﻣﻮزﺷﻲ
● ﺷﺒﻜﻪ رادﻳﻮ- ﺗﻠﻮﻳﺰﻳﻮن ﺑﻴﻦ اﻟﻤﻠﻠﻲ
ﭘﺲ از ﭘﻴﺮوزى اﻧﻘﻼب اﺳﻼﻣﻲ در اﺳﻔﻨﺪ ١٣۵٧ و ﻓﺮوردﻳﻦ ١٣۵٨، ﻛﻤﻴﺘﻪاى ﻣﺘﺸﻜﻞ از ﭘـﻨـﺞ نفر ﻧﺨﺴﺘﻴﻦ ﻃﺮح ﺗﺸﻜﻴﻼﺗﻲ ﺻﺪا و ﺳﻴـﻤـﺎى ﺟﻤﻬﻮرى اﺳﻼﻣﻲ اﻳﺮان را ﺗﻬﻴﻪ ﻛﺮدﻧﺪ.
رادﻳﻮ و ﺗﻠﻮﻳﺰﻳﻮن ﻣﻠﻲ ﺑـﻪ ﺻـﺪا و ﺳﻴﻤﺎى ﺟﻤﻬﻮرى اﺳﻼﻣﻲ اﻳﺮان ﺗﻐﻴﻴﺮﻧﺎم ﻳﺎﻓﺖ و ﭘﺨﺶ ﺷﺒﻜﻪ دوم ﺳﻴﻤﺎ و ﺑﺮﻧﺎﻣﻪ ﻫـﺎى ﺑـﻴـﻦاﻟﻤﻠﻠﻲ ﺗﻠﻮﻳﺰﻳﻮن ﺗﻌﻄﻴﻞ ﺷﺪ.
در ﺳﺎل ١٣۶٨ ﭘﺲ از ﺑﺎزﻧـﮕـﺮى درﻗـﺎﻧـﻮن اﺳﺎﺳﻲ ﻛﺸﻮر و ﺗﺼﻮﻳﺐ ﻣﺘﻤﻢ آن، در ﻣـﺎده ١٧۵ ﻗﺎﻧﻮن اداره ﺻﺪا وﺳﻴﻤﺎ ﺗﻐﻴﻴﺮ ﺣﺎﺻﻞ ﺷﺪ.
ﺑﻪ دﻧﺒﺎل اﻳﻦ ﺗﻐﻴﻴﺮ، ﺷﻮراى ﺳﺮﭘﺮﺳﺘﻲ ﺳﺎزﻣﺎن ﻣﻨﺤﻞ ﺷﺪ و رﺋﻴﺲ ﺳﺎزﻣﺎن، ﺣﻜـﻢ ﺧـﻮد را ﻣﺴﺘﻘﻴﻤﺎً از رﻫﺒﺮ ﺟﻤﻬﻮرى اﺳـﻼﻣـﻲ اﻳـﺮان درﻳﺎﻓﺖ ﻛﺮد و ﺷﻮراى ﻣﻌﺎوﻧﺎن ﺗﺸﻜﻴﻞ ﺷﺪ.
ﺑﺮ اﺳﺎس ﻣﺼﻮﺑﺎت ﺑﺮﻧﺎﻣﻪ ﺗﻮﺳﻌﻪ ﻓﺮﻫـﻨـﮕـﻲ ﻛﺸﻮر، ﻳﻜﻲ از ﻣﺤﻮرﻫﺎى اﺳﺎﺳﻲ ﻓﻌـﺎﻟـﻴـﺖ ﺻﺪا و ﺳﻴﻤﺎ ﻋﻨﺎﻳﺖ ﺑﻪ ﺟﻮاﻧﺎن در ﺻﺪا وﺳﻴﻤـﺎ ﺑﻮد، ﻟﺬا ﺑﻪ ﻣﻨﻈﻮر ﺟﺎﻣﻪ ﻋﻤﻞ ﭘﻮﺷﺎﻧﺪن ﺑﻪ اﻳﻦ اﻧﺘﻈﺎر، ﺷﺒﻜﻪ ﺳﻮم ﺳﻴﻤـﺎ ﺑـﺎ ﻫﺪف ﻣﻘﺎﺑﻠﻪ ﺑﺎ ﺗﻬﺎﺟﻢ ﻓﺮﻫﻨﮕـﻲ، ﭘـﺮﻛـﺮدن اوﻗﺎت ﻓﺮاﻏﺖ ﺟﻮاﻧﺎن، ﺑﺎ ﺗﻬـﻴـﻪ و ﭘـﺨـﺶ ﺑﺮﻧﺎﻣﻪﻫﺎﻳﻲ ﻋﻤﺪﺗﺎً ورزﺷﻲ در ١۴ آذر ﻣـﺎه ﺳﺎل ١٣٧٢ راه اﻧﺪازى شد.
ﻓﻌﺎﻟﻴﺖ ﺷﺒﻜﻪ ﺳﻪ ﺑﺎ ﺣﻤﺎﻳﺖ و ﭘﺸﺘﻴﺒﺎﻧﻲ ﻣﻨﺎﺑﻊ اﻧﺴﺎﻧﻲ ﺷﺒﻜﻪ اول ﺳﻴﻤﺎ و ﺑﺎ ﺑﻬﺮهﮔﻴﺮى از ﺗـﻌـﻬـﺪات و ﺳﻴﺎﺳﺖﻫﺎى ﺟﺪﻳﺪ ﺗﻮﻟﻴﺪى، ﺑﺎ ۴ ﺳﺎﻋﺖ ﭘﺨﺶ روزاﻧﻪ آﻏﺎز ﺷﺪ.
در ﺗﺎرﻳﺦ ١۴/٩/١٣٧٣ ﺷﺒﻜﻪ ﺳﻮم ﺳﻴﻤﺎ ﺑﻪ ﻃﻮر ﻣﺴﺘﻘﻞ ﻛﺎر ﺧﻮد را در ﻗﺎﻟﺒﻲ ﺟﺪﻳﺪ و ﺑﺎ ﭘﻮﺷـﺶ ﺣﺪود ٩ درﺻﺪى آﻏﺎز ﻛﺮد.
ﻫﻤﭽﻨﻴﻦ ﺗﻮﻟﻴﺪ ﺑﺮﻧﺎﻣﻪﻫﺎى ﻃﺒﻘﻪ اﻟﻒ و ب و اﻧﻴﻤﻴﺸﻦ ﺑﻪ ﺷﺮﻛﺖﻫﺎى واﺑﺴﺘﻪ ﺗﻮﻟﻴﺪى ﺻـﺒـﺎ ﻓﻴﻠﻢ و ﺳﻴﻤﺎ ﻓﻴﻠﻢ ﻛﻪ ﺑﻪ ﺗﺮﺗﻴﺐ در ﺳﺎل ﻫـﺎى ١٣٧٣و ١٣٧۴ اﻳﺠﺎد و ﺑﻪ ﻃﻮر ﻣﺴﺘـﻘـﻞ اداره ﻣﻲﺷﺪﻧﺪ ﻣﺤﻮل ﺷﺪ و ﺷﺒﻜﻪﻫـﺎى ﺳـﻴـﻤـﺎ ﻣﻮﻇﻒ ﺑﻪ ﺳﻔﺎرش ﺗﻮﻟﻴﺪ ﺑﺮﻧﺎﻣﻪﻫﺎى ﻃـﺒـﻘـﺎت اﻟﻒ و ب و اﻧﻴﻤﻴﺸﻦ ﺧﻮد ﺑﻪ ﺷﺮﻛﺖﻫﺎى ﻣﺰﺑﻮر ﺷﺪﻧﺪ.
ﺷﺒﻜﻪ ﭘﻴﺎمﻧﻤﺎ ﻧﻴﺰ ﻛﺎر ﺧﻮد را در ٣٠ ﻣﻬـﺮ ١٣٧۴ از ﺷﺒﻜﻪ ﺳﻮم ﺑﺎ ﭘـﺨـﺶ روزاﻧـﻪ ﻳـﻚ ﺳﺎﻋﺖ از ﺳﺎﻋﺖ١٢ اﻟﻲ١٣ آﻏﺎزﻛﺮد.
از ﺑﻬـﻤـﻦ ﻣﺎه ﻫﻤﻴﻦ ﺳﺎل ﻧﻴﺰ ﭘﺨﺶ ﺧﻮد را ﺑـﻪ زﺑـﺎن اﻧﮕﻠﻴﺴﻲ از ﺷﺒﻜﻪ دوم ﺷﺮوع ﻛﺮد.
ﺑﻪ ﺗـﺪرﻳـﺞ ﺳﺎزﻣﺎن ﺻﺪا وﺳﻴﻤﺎى ﺟﻤﻬﻮرى اﺳﻼﻣﻲ اﻳـﺮان درﺻﺪد ﺑﺮآﻣﺪ ﺗﺎ ﺷﺒﻜﻪﻫﺎى ﻣﺤﻠﻲ را اﻳـﺠـﺎد ﻛﻨﺪ .
ﺑﺮ اﻳﻦ اﺳﺎس، ﺑﺮاى ﺷﻬﺮ ﺗـﻬـﺮان ﺑـﺎ ﺗﻮﺟﻪ ﺑﻪ ﺟﻤﻌﻴﺖ و ﻣﺴﺎﺋﻞ ﻣﺨﺘﻠﻔﻲ ﻛﻪ ﺳﻜﻨـﻪ آن ﺑﺎ آن روﺑﺮو ﻫﺴﺘﻨﺪ
در ٢٣ آﺑـﺎن ١٣٧۴ ﺷﺒﻜﻪ ﺗﻬﺮان اﻓﺘﺘﺎح ﺷﺪ.
ﺑﺮﻧﺎﻣﻪﻫﺎى اﻳﻦ ﺷﺒﻜﻪ اﺑﺘﺪا ﺑﻪ ﻣﺪت ده روز ﺑﻪ ﺻﻮرت آزﻣـﺎﻳﺸـﻲ از ﺳﺎﻋﺖ ۱۸:۳۰ﻫﺮروز ﺑﺎ ﭘﺨﺶ آﮔﻬﻲ ﻫـﺎى ﺑﺎزرﮔﺎﻧﻲ درﻗﺎﻟﺐ ﮔﺰارش وآﮔﻬﻲ ﺷﺮوع ﺷﺪ و ﺗﺎ ﺳﺎﻋﺖ ٢٢ اداﻣﻪ داﺷﺖ و از ﺳـﻮم آذر ﻣـﺎه ﺳﺎل ١٣٧۴ ﻛﻪ ﺷﺒﻜﻪ ﺑﻪ ﻃﻮر رﺳﻤﻲ ﻓﻌـﺎﻟـﻴـﺖ ﺧﻮد را آﻏﺎز ﻛﺮد ﺑﺮﻧﺎﻣﻪﻫﺎ ﺗﺎ ﺳﺎﻋﺖ ٢٣ ﺑـﻪ ﻃﻮل اﻧﺠﺎﻣﻴﺪ.
ﺑﻌﺪازﮔﺬﺷﺖ ﭼﻨﺪﻣﺎه ﺷﺒﻜﻪ ﭼﻬـﺎر ﺳﻴﻤﺎ در ﺗﺎرﻳﺦ ١٢/١/١٣٧۵ ﺑﻪ ﻣﻨـﺎﺳـﺒـﺖ روز ﺟﻤﻬﻮرى اﺳﻼﻣﻲ اﻳﺮان ﺑﻪ ﻃﻮر رﺳﻤﻲ ﭘﺨـﺶ ﺑﺮﻧﺎﻣﻪﻫﺎى ﺧﻮد را ﺑﺎ ﻫﺪف ﺑﺮﻧﺎﻣﻪﺳﺎزى ﺑـﺮاى ﻣﺨﺎﻃﺒﺎن ﺧﺎص و ﻓﺮﻫﻴﺨﺘـﻪ و ﺑـﻪ ﻋـﻨـﻮان ﭼﻬﺎرﻣﻴﻦ ﺷﺒﻜﻪ ﺳﺮاﺳﺮى ﻛﺸﻮر و ﭘﻨـﺠـﻤـﻴـﻦ ﺷﺒﻜﻪ، در ﺗﻬﺮان آﻏﺎز ﻛﺮد.
در ﺗﺎرﻳﺦ ۱۳۷۵/۶/۵ ﺷﺶ ﻫﻮﻳﺖ ﻣﺘﻔﺎوت ﺑﺮاى ﺷﺒﻜﻪﻫﺎى ﺗﻠﻮﻳﺰﻳﻮﻧﻲ ﺑﻪ ﻗﺮار ﺷﺒﻜﻪ ﻣﻠﻲ ( ﺷﺒﻜﻪ اول )، ﺷﺒﻜﻪ ﻓﺮﻫﻨﮕﻲ (ﺷﺒﻜﻪ دوم )، ﺷﺒﻜﻪ ﺟـﻮان (ﺷﺒﻜﻪ ﺳﻮم )، ﺷﺒﻜﻪ ﻓﺮزاﻧﮕﺎن(ﺷﺒﻜﻪ ﭼﻬﺎر) ﺷﺒـﻜـﻪ ﺗﻬﺮان و ﺷﺒﻜﻪ ﭘﻴﺎمﻧﻤﺎ ﺗﻌﺮﻳﻒ ﺷﺪ و ﺳﺎﺧـﺘـﺎر و ﺷﺮح وﻇﺎﻳﻒ ﻣﻌﺎوﻧﺖ ﺳﻴﻤﺎ و ﺷـﺒـﻜـﻪ ﻫـﺎى ﻣﺨﺘﻠﻒ آن ﺗﺪوﻳﻦ و ﺑﻪ ﺗﺼﻮﻳﺐ رﺳﻴﺪ.
در اداﻣﻪ، ﺳﻴﺎﺳﺖ راه اﻧﺪازى ﺷﺒﻜﻪﻫﺎ، ﺳﺎل ١٣٧۶ آﻏـﺎز ﻓﺼﻞ ﻧﻮﻳﻨﻲ در ﺳﺎزﻣﺎن ﺻﺪا و ﺳﻴﻤﺎ ﺑﻮد ﻛﻪ در اﻳﻦ ﺳﺎل ﺷﺒﻜﻪ ﺟﺎم ﺟﻢ ﺑﻪ ﻋﻨﻮان ﻳﻚ ﺷﺒﻜﻪ ﺟﻬﺎﻧﻲ و ﺑﺎ ﻫﺪف ﺗﺤﺖ ﭘـﻮﺷـﺶ ﻗـﺮار دادن اﻳﺮاﻧﻴﺎن و ﻓﺎرﺳﻲ زﺑﺎﻧﺎن در ﺧﺎرج ازﻛﺸـﻮر در اواﻳﻞ ﻓﺮوردﻳﻦ ﺳﺎل ١٣٧۶ ﺗـﺄﺳـﻴـﺲ ﺷـﺪ و ﺑﺎﮔﺬﺷﺖ ٨ ﻣﺎه در ٢۵ آذر ﻣﺎه ﺳـﺎل ١٣٧۶ – ﻫﻤﺰﻣﺎن ﺑﺎ ﻣﻴﻼد ﺑﺎ ﺳﻌﺎدت ﺣﻀﺮت وﻟﻲ ﻋﺼـﺮ (ﻋﺞ )- ﭘﺨﺶ رﺳﻤﻲ ﺧﻮد را از ﻃﺮﻳﻖ ﻣﺎﻫـﻮاره ٢Eutel sat ﺑﺎ روزاﻧﻪ ٢١ ﺳﺎﻋﺖ ﭘﺨﺶ آﻏـﺎز ﻛﺮد. ﻫﺮﭼﻨﺪ اﻳﻦ ﻣﻴﺰان ﭘﺨﺶ در اواﻳﻞ ﺳـﺎل ١٣٧٧ و ﺳﺎل ١٣٧٨ ﺑﻪ ١٩ ﺳـﺎﻋـﺖ در روز ﻛﺎﻫﺶ ﻳﺎﻓﺖ.
ﺑﺮاى اﺳﺘـﻔـﺎده ﺑﻬﻴﻨﻪ از اﺑﺰار رﺳﺎﻧﻪاى ﺳﻴﻤﺎ در اﻣـﺮ آﻣـﻮزش ﻏﻴﺮﺣﻀﻮرى ﻫﻤﻮﻃﻨﺎن و ﻫﻤﻜﺎرى ﺑﺎ آﻣـﻮزش ﻋﺎﻟﻲ و ﺑﺮاى دﺳﺘﻴﺎﺑﻲ ﺑﻪ ﺗﻮﺳﻌﻪ آﻣﻮزش ﻫـﺎى ﻓﺮﻫﻨﮕﻲ و ﻓﻨﻲو ﺣﺮﻓﻪاى درﻛﺸـﻮر، ﺷـﺒـﻜـﻪ آﻣﻮزش ﺳﻴﻤﺎ در ٧ ﺷـﻬـﺮﻳـﻮر١٣٨١ﻣﺼـﺎدف ﺑﺎﻣﻴﻼدﺣﻀﺮت ﻓـﺎﻃـﻤـﻪ زﻫـﺮا(س ) ﭘـﺨـﺶ ﺑﺮﻧﺎﻣﻪﻫﺎى ﺧﻮد را ﺑﻪ ﺻﻮرت آزﻣﺎﻳﺸﻲ ﺑـﺎ ۴ ﺳﺎﻋﺖ ﺑﺮﻧﺎﻣﻪ درروز ﻓﻘﻂ ﺑﺮاى ﺷﻬـﺮ ﺗـﻬـﺮان آﻏﺎز ﻛﺮد.
از ﺳﺎﻳﺮ ﺷﺒﻜﻪﻫﺎﻳﻲ ﻛﻪ در ﺳﺎلﻫـﺎى ﺑﻌﺪ ﺑﻪ ﺳﭙﻬﺮ رﺳﺎﻧﻪاى ﻛﺸﻮر اﻓـﺰوده ﺷـﺪ ﺑـﺎ ﺗﻤﺮﻛﺰ ﺑﺮ ﺑﺨﺶﻫﺎى ﺧﺎص ﻣﺨﺎﻃﺐ و ﺑـﺮآورده ﻛﺮدن ﻧﻴﺎز آﻧﻬﺎ ﻣﻲ ﺗﻮان ﺷﺒﻜﻪﻫﺎى ﻣﺴـﺘـﻨـﺪ، ﺳﻼﻣﺖ، ﻧﻤﺎﻳﺶ، ﻧﺴﻴﻢ، ﺗﻤﺎﺷﺎ، و … را ﺑﺮﺷﻤﺮد.
شما می توانید با مراجعه به کانال تلگرامی ما از آخرین اخبار سینما ، تلویزیون ، بازی ها و … اطلاع پیدا کنید
